31 Mart (1918) Azerbaycan Türklerinin Soykırım Günü!
31 Mart 1998 Azerbaycan Türklerinin Soykırımı Günü olarak tarihe yazılmıştır. Azerbaycan halkının ve cumhuriyetinin tarihindeki trajik olaylara şahit olan bu soykırım, insanların hafızalarına kazılmıştır. Azerbaycanlıların toplu şekilde katliamı, repressiyalara maruz kalması, doğma yurtlarından sürgün edilmesi ve göç düşürülmesi XX yüzyıl tarihinin en trajik ve korkunç sayfalarındandır.
“Büyük Ermenistan” yaratmak hülyasından esinlenerek Ermeni işgalciler 1905-1907 yıllarında Azerbaycanlılara karşı açıkça geniş çaplı kanlı eylemler gerçekleştirdiler. Ermenilerin Bakü’de vahşeti, bugünkü Ermenistan topraklarında Azerbaycan ve Azerbaycan köylerini kapsıyordu. Yüzlerce yerleşim imha edildi ve yok edildi, binlerce Azeriler vahşice öldürüldü. Bu olayların organizatörleri meselenin mahiyetinin açılmasına, ona hukuki-siyasi değer verilmesine engel yaparak Azerbaycanlıların olumsuz bir imaj yaratmış, kendilerin toprak iddialarını pərdələmişlər. 1918 yılının Mart ayından itibaren karşı-devrimci unsurlarla mücadele sloganı altında Bakü Komünü tarafından Azerbaycan’ı azerbaycanlılardan temizlemek amacı güden menfur plan hayata geçirilmeye başlandı. Ermeniler tarafından o günlerde işlenen suçlar, Azerbaycan halkının anısına sonsuza dek hatırlandı. Ulusal kimliği nedeniyle binlerce barışçıl Azeriler öldürüldü. Ermeniler ev yaktılar, insanları canlı yaktılar. Ulusal mimari inciler, okullar, hastaneler, camiler ve diğer anıtlar tahrip edildi ve Bakü’nün çoğu yıkıldı.
Azerbaycanlıların Soykırımı Bakü, Şamahı, Guba kazalarında, Karabağ’da, Zengezur, Nahçivan, Lenkeran ve Azerbaycan’ın diğer bölgelerinde acımasızca gerçekleştirilmiştir. Bu alanlarda siviller katledildi, köyler yakıldı, ulusal kültürel anıtlar imha edildi ve yok edildi.
Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti’nin kurulmasından sonra, 1918 Mart olaylarına özel ilgi gösterildi. Bakanlar Kurulu, bu trajediyi araştırmak için 15 Temmuz 1918’de Özel Soruşturma Komisyonu’nun kurulmasına karar vermiştir. Komisyon Mart soykırımını, ilk aşamada Şamahıdakı vahşetleri, Erivan quberniyası topraklarında Ermenilerin yaptıkları ağır suçları araştırdı. Bu hakikatleri dünya toplumuna taşımak için Dışişleri Bakanlığı bünyesinde özel bir kurum kurulmuştur. Mart 1919 ve 31 Mart 1920, Azerbaycan Halk Cumhuriyeti tarafından ulusal yas günü olarak iki kez işaretlendi. Aslında bu, Azerilere karşı yürütülen soykırım ve bir yüzyıldan fazla süren topraklarımızın işgali sürecine tarihte ilk defa siyasi değer vermek girişimi idi. Ancak, Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti’nin çöküşü buna izin vermedi.
Ermeni milliyetçileri 50’li yıllardan beri Azerbaycan halkına, patronlarının yardımıyla radikal bir saldırganlık kampanyası başlattılar. Eski Sovyet mekanında düzenli olarak yayılan kitap, dergi ve gazetelerde milli kültürümüzün, klasik irsimizin, mimarlık abidelerimizin en nefis örneklerinin sözde Ermeni halkına mensup olduğunu kanıtlamaya çalıştı. Aynı zamanda, tüm dünyadaki Azerilerin olumsuz imajlarını oluşturma girişimleri daha da güçlendi. “Zavallı, mazlum Ermeni halk” ının kopyasını yaratarak yüzyılın başlarında bölgede yaşanan olaylar bilinçli olarak tahrif edilir, Azerbaycanlılara karşı soykırım yapanlar soykırım kurbanları gibi kaleme veriliyordu.
Yüzyılın başında ekser nüfusu Azerbaycanlı olan Erivan şehrinden ve Ermenistan SSC’nin diğer bölgelerinden soydaşlarımız takip sürecine maruz kalarak toplu şekilde kovuluyor. Azerbaycanlıların hakları Ermeniler tarafından kabaca bozulur, ana dilinde eğitim almasını engeller töredilir, onlara karşı repressiyalar gerçekleştirilir. Azerbaycan köylerinin tarihi isimleri değiştiriliyordu.
Kaynak: http://deyerler.org
